Stel je eens voor he, je gaat naar een concert van je allergrootste held. Maanden van tevoren kijk je er naar uit en stiekem denk je er al over na wat voor liedjes er misschien gezongen worden en hoe leuk het is dat iedereen enthousiast meezingt. Een beetje overdrijven maakt de zaak duidelijk. Je hebt er gewoon zin in en je bent benieuwd wat er allemaal gaat gebeuren.
Met dat gevoel begin ik deze blog, want met dit gevoel ging ik verschillende keren naar een jongeren activiteit van onze kerk. Maar de jongeren van 12 tot 25 leken helemaal niet staan te springen om een jongeren dienst (is hoe ik het opvang) ze zingen niet mee tijdens de diensten terwijl ik mezelf inhoud om niet lekker mee te springen op de goede nummers die langs komen. Nummers vol met passie, goeie teksten en ook heel veel liefde. Het ergste vond ik misschien nog wel dat ik mezelf kon horen zingen, zeker niet altijd fijn. Het leek alsof ik er in mijn eentje stond terwijl we als kerk bij elkaar waren. Ik voel me er nog niet echt goed bij.. Willen de jongeren niet over Jezus horen? is het ongrijpbaar voor hen? moeten wij iets veranderen? moet ik naar jongeren toegaan en hen dingen vragen? Het zit me niet lekker tijdens deze diensten en met mijn gedachtes weet ik niet goed wat ik moet doen.
Als ik heel eerlijk ben zou ik gewoon naar de "volwassen diensten" willen gaan, maar ja dan zingen er al helemaal geen mensen meer mee. Moet ik dan de jongeren maar gewoon lekker laten aan modderen en zien wat er van komt? Of kan ik hier ook voor God iets in betekenen?
Zelf ben ik helemaal niet zo sociaal en voel niet de druk om er iets aan te moeten doen maar tegelijkertijd ook weer wel.
Ik kan vanuit mezelf niets maar Jezus kan het wel. Is het dan okay om er voor te bidden en de volgende keer gewoon naar een volwassen dienst te gaan? Of zou ik dan juist naar een jongerendienst moeten gaan?
Vragen aan mezelf en aan God, wie heeft ze niet? De laatste tijd heb ik veel vragen waar ik niet meteen een antwoord op krijg en dat is soms lastig en frustrerend. Je zou eigenlijk stiekem als mens zijnde willen dat je ging bidden, er dan een briefje uit de hemel kwam vallen, dat je meteen een duidelijk antwoord gaf. Misschien een troost voor je als je dit leest dat niemand zomaar een briefje uit de hemel krijgt met een kant en klare uitleg of stappen plan. Zelf ben ik ervan overtuigd dat als ik met een negatief gevoel naar joyn ga ik misschien beter naar de volwassen diensten kan gaan. Mijn negativiteit zou anderen kunnen aansteken.. Aan de andere kant moet ik dan juist mijn mindset leren veranderen en eerlijk tegen God zeggen waar ik mee zit.
Als jij ergens mee zit en dit (net zoals ik) nog niet hebt uitgesproken naar God daag ik je uit om het volgende met mij mee te bidden.
Vader, dank U wel dat U er bent voor mij elke dag opnieuw. De laatste tijd maak ik me zorgen en zit ik met dingen die ik eigenlijk helemaal niet verteld heb tegen U. Mijn gedachten malen honderd keer hetzelfde liedje maar het bij U brengen is iets anders, iets unieks. Als ik het bij U breng mag ik weten dat het veilig ligt in Uw handen. Heer wilt U mij Uw liefde laten voelen en wilt U mij helpen om Uw stem te verstaan, door de grootst stormen heen? Ik dank U voor alles wat U mij geeft Heer, in Jezus naam, amen.
Reactie schrijven