Wit

Wit keek naar zwart, zijn buurman en werd jaloers, had hij maar een beetje meer van zwart..  Zwart was een stoere kleur en ik heb de kleur wit, dat is eigenlijk niet zo veel bijzonders. Blauw komt voorbij lopen en trekt Wit's aandacht, wat een mooie kleur zeg! dacht wit. Zachtjes liep wit achter blauw aan en bewonderde hem van een afstandje, wauw! Langzaam maar zeker ontdekt Wit nog meer kleuren en hij word jaloers, heel erg jaloers. Hoe zorgt hij ervoor dat hij net zo word als die andere kleuren? of misschien dat hij meerdere kleuren tegelijkertijd kan zijn! Dat zou toch eens mooi zijn.

Verderop in het land was er een kunstenaar die alle kleuren gecreëerd heeft en vaak loopt te schilderen in zijn huis. Wit liep er op af. Zenuwachtig liep hij naar hem toe, de reis was een paar dagen lang maar het was de moeite waard en klopte aan. De deur ging open en een vriendelijke jongeman kwam naar buiten lopen. Wit kuchte verlegen maar begon meteen te vertellen over zijn doel. "Hallo meneer de kunstenaar, Ik heb een eh... probleempje, ik ben wit maar dat wil ik eigenlijk helemaal niet! Ik wel net zulke mooie kleuren als de rest." De kunstenaar keek hem glimlachend aan en zei "Beste Wit, ik heb jou speciaal zo gemaakt, je bent zo bedoeld. Waarom wil je dat ik je zou veranderen? je bent perfect!" Wit keek nu verlegen van de kunstenaar naar zijn eigen lichaam en vroeg: "meent u dat echt?" De kunstenaar knikte en vertelde over de kleur wit. "Als ik aan wit denk, dan denk ik aan de sneeuw die in de winter alles bedekt met zijn mooie kleur en waar kinderen een sneeuwpop van kunnen maken. Als ik denk aan wit dan denk ik aan een bruiloft waar de bruid een mooie witte jurk draagt om een leven met haar man tegemoet te gaan. Bij wit moet ik denken aan reinheid, een nieuw begin, goedheid en puurheid, eigenlijk staat de kleur wit voor perfectie." Wit keek met betraande ogen toe en antwoorde " U hebt gelijk, wit is toch nog best een mooie kleur dank u wel!" Stilletjes en ontroerd liep Wit terug naar huis, hij zag op de terug weg verschillende kleuren naar hem kijken met een nieuwsgierige blik. Tegen de andere kleuren zei hij "Wat zien jullie er mooi uit, ik weet zeker dat jullie speciaal zo zijn gemaakt!" De andere kleuren begonnen te stralen en zo kwamen er steeds meer kleuren die complimentjes aan elkaar begonnen te geven. De kleuren trouwde en kregen gemengde kinderen.

Hoe het met de kleuren afliep? Heel goed ze hadden eindelijk ontdekt dat de maker hen zo bedoeld had en dat ze niet zomaar in elkaar geflanst waren. Ze prezen de maker om zijn glorie en macht en waren blij met wie ze waren.

Dit verhaaltje laat me denken aan dit liedje. Ieder kleur is uniek maar samen word het nog specialer!

Voor mij betekent deze tekst die ik hier heb geschreven in een verhaaltje dat ik mag weten dat God mij zo met een reden heeft gemaakt en dat God mij zo bedoeld heeft en dat ik niet een "andere kleur" hoef te worden. Iedereen heeft zijn eigen relatie met God er is niet per se één manier waarop je God moet aanbidden. Wat ik wel tof vind aan de kleur wit is dat je er eigenlijk alle kleuren in terug kunt zien. Dus wit was jaloers op die andere kleuren maar eigenlijk draagt hij een stukje van al die kleuren bij zich. Het volgende lied past daar ook bij, nu zal je denken, kinderliedje? soms zijn ze oprecht heel  betekenisvol en stiekem ook wel leuk om te luisteren. Deze liedjes doen me terug denken aan vroeger.

liefs, Wendy