Naast me heb ik het boek "five feet apart" liggen, als je het boek kent weet je misschien wel dat er op de voorkant longen zijn afgebeeld met bloemen. Terwijl ik hier naar kijk besef ik met dat lucht voor je longen super essentieel zijn. Stel je voor dat je geen lucht zou krijgen? Als je geen lucht krijg dan kom je binnen de kortste keren in een shock terecht. Het blijft niet bij die shock, het lichaam gaat hier verder op reageren. Langzaam maar zeker begint je lichaam af te sterven. Eerst begint het bij de minder belangrijke plekken zoals je handen, voeten maar later ook alle organen en natuurlijk dan ook je hersenen. Best wel heftig vind ik zelf. Je hebt dus gewoon zuurstof nodig net als al het andere om je heen. Je hebt alles nodig om dat, dat alles maakt dat jij als mens zijnde op aarde kunt leven. Ik denk dat je God ook kunt vergelijke met de zuurstof die in je longen komt. Het verschil is dat God meer doet. Zuurstof komt in je longen maar gaat er ook weer uit nadat het een rondje gemaakt heeft in je lichaam. Maar God blijft voortdurend in je. Ik heb bij mezelf als ik erover nadenk echt zo'n beeld in m'n hoofd van de longen en zie het voor me dat er echt zon soort gloed dan verspreid word van vergeving in ons. Als je, als mens zijnde sterf dan sterft je lichaam. Maar als God in je aanwezig is, dan is er iets moois dat overblijft. God heeft een plan voor je ook na je aardse leven!
Zelf ben ik wel nieuwsgierig naar hoe het er dan allemaal uitziet. Van mijn rijinstructeur heb ik een boek gekregen genaamd "Hemels" dat gaat over iemand die in coma geraakt was en in een ander iets belandde, waarschijnlijk de hemel. Ze maakte daar dingen mee die boven het menselijke gaat. Geen idee hoe dichtbij het boek is van de werkelijkheid en geen idee of het honderd procent van God komt, maar de verlangen om God's koninkrijk te zien en daar te zijn is zo mooi en puur. Zelf vind ik het lastig of dit dan ook echt iets is wat honderd procent waar is maar het verlangen erin vind ik mooi.
Voordat ik dit allemaal schreef had ik een brandende vraag die ik nog steeds niet honderd procent beantwoord heb voor mezelf of door God maar het was de vraag die iemand me pas stelde. Iemand vroeg me een tijdje terug "Kom je in de hemel?" Dat vond ik een lastige vraag. Het was een lastige vraag omdat er bepaalde dingen in mijn hoofd omgingen namelijk:
- Ben ik goed genoeg om in de hemel te komen?
- Is deze vraag bedoeld om mijn geloof af te kraken?
- Vinden zij mijn geloof te zwak?
- Dat zal toch iets zijn wat alleen God weet?
Daarom heb ik deze vraag niet echt beantwoord. Ook werd er gevraagd "verlang je naar Jezus terugkeer?" En ook bij deze had ik wat vragen in mijn hoofd, namelijk:
- Wat gebeurd er precies als Jezus terug komt?
- De aarde word dan toch vernieuwd? of gaan we naar de hemel? Iedereen lijkt het op de een of andere manier anders te noemen
Vandaag tijdens de kerkdienst zei een mevrouw in een filmpje die tijdens de dienst in beeld was dat ze aan de mensen vroegen of ze in de hemel kwamen. Dat was een voorbeeldje. En vervolgens zei ze "Als ze daar geen antwoord op wisten dan zei ik dat ze het aan God moesten vragen."
Vandaag toen ik dus nadacht over God als zuurstof voor het lichaam en dat ik God ook echt wil prijzen om alles wat hij geeft, dacht ik, als God inderdaad zo belangrijk voor me is, waarom vraag ik het Hem dan niet gewoon? Zo simpel maar waar. Bij deze ga ik bidden en hoop ik een antwoord terug te krijgen, zo niet dan zal God dat op zijn tijd doen.
Ben je ook benieuwd of jij in de hemel kom? probeer het uit, bid tot God en wie weet krijg je een antwoord terug.
Het fijne aan God is dat je niet overal antwoord op hoef te hebben want God helpt je wel.
Pas zat ik trouwens op een plek in school waar veel mensen zitten die vanuit het buitenland naar Nederland gekomen zijn en ook bezig zijn met Nederlands leren etc. Normaal gesproken doe ik oortjes in, muziek op en hard aan het werk. Dit keer zat ik gewoon even heerlijk te niksen voordat ik aan de gang ging. Een meisje kwam naar me toe en vroeg mij om hulp bij haar schoolwerk. Normaal gesproken, als ik heel eerlijk ben zou ik zeggen "eh nee sorry" Maar dit keer leek het wel alsof de Heilige Geest binnen in me aan het werk was en floepte er uit "Ja, natuurlijk!" Nadat ik haar geholpen had was ik enorm verbaasd over mezelf en had ook een fijn gevoel van binnen. Was best bijzonder!
Daarom hoop ik meer van God te ervaren ook in andere dingen van mijn leven en wil jullie en mezelf ook aanmoedigen meer tijd met God te besteden en steeds meer van Hem te leren. Ook als het lastig is en je totaal geen focus hebt. Laatste paar dagen heb ik ook geen focus dus een mobiel loos dagje gehouden, is best lekker af en toe! You should try it out!
Liefs,
Wendy
ps: dit lied hieronder vond ik toepasselijk bij longen etc. dus ik voeg hem hieronder bij.
Reactie schrijven