My story

Hieronder zal ik je iets vertellen over mijn weg die ik afgelegd heb tot waar ik nu sta in het geloof. Het begon natuurlijk allemaal bij mijn geboorte, ik werd geboren op 27 juni samen met mijn broer en zus. We groeide met zijn drieën op tot we onze 4e levensjaar bereikten en naar een christelijke basisschool gingen. Ik vond de verhalen en liedjes altijd heel mooi om naar te luisteren op school en als we naar de kerk gingen of op school een dienst hadden bewaarde ik de liturgie zodat ik alles thuis terug kon lezen.
Op een gegeven moment kocht ik een liederen bundel zodat ik niet meer afhankelijk was van de liturgie en zo alle liedjes kon opzoeken die ik op school geleerd had. Bijna elke zondag hield ik mijn eigen kerkdienst staand op mijn bed met een mooie roze microfoon waar ik de liedjes door zong en de Bijbelverhalen door vertelde( door de roze microfoon).
Ook ging ik naar club en in de zomervakanties was ik bijna altijd wel te vinden bij jeugdweek. Elk jaar kreeg je een cd van jeugdweek met alle liedjes die je in die week geleerd had!  Op een gegeven moment begon ik mijn hoofd te stoten als ik op mijn bed m'n kerkdienst wou houden en schaamde me ook erg omdat mensen gemakkelijk binnen konden kijken. toen besloot ik  dat mijn kerkdiensten toch maar gewoon op de grond moesten plaats vinden.
Ik zong uit volle borst mee, niet beseffend dat de hele buurt me eigenlijk kon horen. Soms besefte ik het me wel als de raam bijvoorbeeld open stond, dan zong ik extra hard in de hoop dat als iemand toevallig langsloopt de tekst hoort en ging nadenken over het geloof. Met kerst ging ik weleens naar de kerk met mijn moeder of buurvrouw en af en toe met mijn buurvrouw mee naar de jeugddienst. 

Dit ging allemaal een beetje door totdat ik naar de middelbare school ging ik geloofde nog steeds en vond de Bijbelverhalen ook mooi (ik zat op een christelijke middelbare school). Maar het eerste jaar voelde ik me niet erg op mijn gemak en probeerde ik natuurlijk bovenal om er bij te horen en een beetje dezelfde dingen te doen als de rest. Op een dag kwam ik erachter dat ik dat eigenlijk helemaal niet leuk vond en gewoon mezelf wou zijn, ik was niet de persoon die ik altijd geweest was. Dus ik stopte met "acteren" en zocht vrienden buiten mijn klas wat niet altijd even succesvol was en ook niet erg stabiel maar toch heeft het me hier gebracht waar ik nu sta. In mijn klas was niet iedereen christen en hadden sommige mensen ook een beetje een slecht beeld over christenen, dat iedereen er altijd super netjes uitziet, rokken draagt bijvoorbeeld. Ik durfde er nooit zoveel over te zeggen. Wel merk ik als ik terug kijk dat ik in deze periode eigenlijk best weinig met geloven deed maar ik echt wel naar God toeging als ik Hem nodig had (niet het beste voorbeeld dus haha).  Zelf denk ik dat geloven betekent dat je ook naar God gaat als je denkt dat je God "niet" nodig hebt.

Ik ging van mijn middelbare school en ontdekte toen ook heel veel opwekking liederen, het laatste jaar van mijn middelbare was ik daar ook al mee bezig en ging met klasgenoten naar EO jongerendag. Het was wel leuk alleen kwam er ook rap tussendoor wat dan weer helemaal niets voor mij was. Daarna na het examen had ik dus alle tijd om van alles te gaan doen en heb ook oprecht veel gedaan in die tijd, behalve dingen wat met geloof te maken had.

In het 1e jaar van mijn opleiding verpleegkundige ben ik af en toe kerken wezen bezoeken om te kijken wat bij me past maar vond dit wel erg lastig om alleen te doen. Ik was niet alleen, dat weet ik maar als je nagaat hoe het voelt om als enige een groot gebouw binnen te lopen met allemaal onbekende mensen die je een beetje aan lopen te staren van "wie ben jij dan?" voel je je erg ongemakkelijk en een beetje alleen. Ook weet ik om eerlijk te zijn weinig van kerken omdat ik er gewoon nooit zoveel kwam en daardoor wist ik ook niet dat op bepaalde plekken ouderlingen zaten. Best schamend maar ja ik dacht "ah daar is plaats! laat ik vragen of ik daar kan gaan zitten!" Nogal schamende dingen mee gemaakt haha. Ook één keer zat de docent van mijn middelbare achter mij in de kerk en ik had niet zo'n goeie ervaring met haar dus dan zit je daar een beetje ongemakkelijk de hele dienst te volgen. In totaal heb ik vier kerken bezocht en nu heb ik er misschien eentje gevonden waar ik me wel goed bij voel.

Voor de nieuwsgierige onder ons: het is een Nederlands gereformeerde kerk
Wat ik fijn vind aan deze kerk is:

1. God's aanwezigheid proeven
2. Je mag er gewoon normale kleding dragen (ook als ouderling of dominee, wel een beetje netjes natuurlijk)
3. Er worden niet alleen psalmen gezongen maar ook liederen.
4. Ze hebben ook jongerendiensten één keer in de maand wat erg leuk is.
5. Ze hebben groeigroepen waarbij je niet met een mega grote groep bij elkaar zit maar maximaal 10 personen  en ook voor jongvolwassene tussen de 18 en 25
6.  Ze hebben een jongere dominee en een oudere dus dat wisselt zich een beetje af.

Dat was het zo ongeveer. Ik zeg niet dat ik nu iemand ben die perfect gelooft maar dat ik in ieder geval bewust ben dat God er voor me is en dat ik mag leren elke dag een beetje meer over God's koninkrijk en hopelijk jullie ook!

Liefs, 

Wendy